ف.خ
امیدواری انسان
انسان در سخت ترین شرایط به امیدواری نیاز دارد.
امیدواری کاری است که بشر آن را دوست دارد، به ویژه در روزهای دشوار.
ما نیاز داریم به خوبی ها فکر کنیم. نیاز داریم بدانیم قوی هستیم و ارزشمند.
ما امیدوار هستیم، چون می توانیم به آینده های دور فکر کنیم.
می توانیم حوادث را معنی کنیم، همانطور که دلمان می خواهد.
در ذهن ما همیشه روزهای روشنی هستند که هنوز نیامده اند.
روزهای روشنی که به آنها سلام می کنیم.
برای رسیدن بهشان برنامه می ریزیم و با امیدواری خیال پردازی می کنیم.
ما می دانیم که دنیا در حال عوض شدن است و حتما قرار است جای بهتری شود.
ما انسان های امروز، در نقطه ای از تاریخ بشر هستیم که داریم این تغییرات را به چشم می بینیم.
ما به امیدواری نیاز داریم تا بتوانیم از این مرحله ی سخت بگذریم.
انسان می داند که هر رشدی درد دارد و این درد را بارها و بارها در طول تاریخ احساس کرده است.
زمین برای بهتر شدن به معنی نیاز دارد.
به امیدواری و تلاش برای ساختن دنیایی جدید، دنیایی که مشکلات همه آدم ها به هم مربوط می شود.
افراد تکرو و طمع کار جایی در آن ندارند و تنها چیزی که درآن دوام می آورد عشق و همدلی است، فکر کردن، فهمیدن و احساس کردن.
یکی شدن همه ی انسان ها نشانه ای از ورود به عصری جدید است. عصری که ما آن را آرام آرام تجربه می کنیم و باورهای قدیمی نه به آرامی که به تندی از جا کنده می شوند.
زندگی قشنگ در زمین جدید با امیدواری ساخته می شود.
امیدواری که ما را در برابر سختی ها قوی می کند.
پیشنهاد می کنم مقالات زیر را مطالعه بفرمایید:
ثبت ديدگاه