ف.خ
نقش عقل و اعتقاد در تصمیم گیری ها
شکست کرونا با عقل یا اعتقاد ؟ کار اصلی ام مشاوره است، ولی نمی خواستم اینطور باشد، در مدتی که کار می کنم و می نویسم هدفم این است که در مورد باورهای اشتباه صحبت کنم.
فکر می کنم اولین وظیفه ی هر روانشناس همین است، چرا که جامعه ی ما پر از تصمیم های اشتباهی که در سطح خرد و کلان بر اساس باورهای اشتباه گرفته می شود.
اعتقاد و باورهایی که نیاز و منطق را در نظر نمی گیرند.
کسانی که نوشته هایم را می خوانند می دانند چقدر بر اهمیت ظاهر تاکید کردم در برابر باطن،
و چقدر بر اهمیت عقل نسبت به اخلاق،
حرف هایی که با انتقادات شدید مواجه می شود و طبیعی هم است،
چون اعتقاد در عمیق ترین ریشه های جامعه نفوذ دارد
و آنقدر جلوی فکر کردن را می گیرد که نمی شود انتظار داشت با چند اشاره ی محدود قلمی لرزان و سانسور شده اتفاقی بیفتد و چیزی عوض شود.
قدرت اعتقاد آنقدر زیاد است که شخص می تواند به جان دیگرانی از همه جا بی خبر اهمیتی ندهد.
اعتقاد و نگرشی که هیچ ارزشی برای حق زندگی قائل نیست، چون حیات اخروی مهم است، بنابراین اصرار دارد که تو به عنوان یک انسان، نباید نگران سلامتی خودت و خانواده ات باشی و حتی حق سوال کردن هم نداری.
اعتقاد و باوری که می گوید ازمرگ نباید بترسی،
در برابر شیوع کرونا از ما انتظار مدیریت و کنترل نداشته باش، چون مرگ حق است و چرا یک انسان صالح و معتقد باید اینقدر به مسائل دنیوی اهمیت دهد؟
حرم بسته نمی شود، قم قرنطینه نمی شود، بیماری در همه ی کشور با سرعت زیاد منتشر می شود،
کرونایی که در چین با آن همه جمعیت تنها ووهان را درگیر کرد، با مدیریت آقایان به کل کشور گسترش پیدا کرد، خوب است که مسئولین خارج از مرزها در مواجهه با بیماری و مشکلات با اعتقاد و باورهای معنوی تصمیم نمی گیرند و با سرنوشت مردم بازی نمی کنند.
اعتقاد و نگرشی که می گوید مشروب حرام است،
چون برای سلامتی مضر است، خودارضایی گناه است چون می گویند باعث آسیب جسمی می شود. ولی وقتی از نظر عقلی برای زنده ماندن مردم قم و ایران، قرنطینه کردن این شهر لازم و بلکه واجب است، دیگر نه سلامتی جسم اهمیتی دارد نه بی سروسامانی مردم بین ماندن در خانه یا پرداخت اجاره و …
یک نفر که منطق دارد می تواند این تناقض را توضیح دهد؟
پیشنهاد می کنم مقالات زیر را مطالعه بفرمایید:
ثبت ديدگاه