ف.خ
تفاوت افراد درون گرا و برون گرا از دید روانشناسی
می دانیم که هر یک از ما روی نقطه ای از طیف درون گرا – برون گرا قرار داریم.
یعنی تا حدی درون گرا و تا حدی برون گرا هستیم، در واقع بیشتر ما اینطور هستیم. درصد پائینی از افراد هم در دو سر انتهای طیف قرار می گیرند، یعنی یا کاملا درون گرا هستند، یا یک برون گرای خالص.
چه چیزی تعیین می کند که ما درون گرا با برون گرا باشیم؟
این را مغز تعیین می کند. عملکرد مغز افراد با هم متفاوت است.
در مغز ما بخش هایی وجود دارد به نام مراکز لذت، این مراکز باعث می شوند که ما احساس لذت را تجربه کنیم.
چگونه؟
مراکز لذت برای تجربه ی لذت نیاز به تحریک شدن دارند.
باید محرک هایی از محیط این مرکز را در مغز ما فعال کنند.
در افراد درون گرا مرکز لذت با کمترین سیگنالی از محیط تحریک می شود
و شخص احساس رضایت می کند، بنابراین آنها تمایلی به افزایش محرک های محیط اطرافشان ندارند.
در افراد برون گرا ولی کار سخت است!
آنها برای اینکه احساس لذت را تجربه کنند،
بر خلاف افراد درون گرا
نیاز به محرک های قوی دارند.
باید حتما اتفاقی هیجان انگیز در اطرافشان جریان داشته باشد،
به افراد دور و برشان نزدیک شوند و با آنها رابطه برقرار کنند،
دائم حرف بزنند یا مثلا طنابی به خودشان بسته و از بالای یک کوه سقوط کنند!
تا احساس رضایتمندی داشته باشند.
این یک تفاوت اساسی بین انسان هاست که در رابطه های مختلف باید به آن توجه شود.
این که علاقمندی های مردم و روش لذت بردن آنها از زندگی با هم فرق دارد.
بنابراین ما نمی توانیم به هر کس که غمگین است توصیه کنیم به سفر برود تا شاد شود، یا حتما با دوستانش رفت و آمد کند تا روحیه اش عوض شود،
همینطور نباید فکر کنیم کسی که دوستان کمی دارد، حتما خجالتی است و این مساله او را آزار می دهد.
مسائل مربوط به انسان به این راحتی و سادگی نیستند
و مطلب مهم دیگر این که
افراد درون گرا و برون گرا هرگز و هرگز نباید با هم ازدواج کند!
این یکی از خط قرمزهای ازدواج است، هر چند که ممکن است یک پسر کتاب خوان عینکی و اهل فلسفه و یک دختر شاد و بازیگوش در ابتدا برای هم جذاب باشند، ولی این جذابیت نباید باعث شود به ازدواج با هم فکر کنند، چون علاقمندی ها و سبک زندگی شان کاملا با هم فرق دارد و هرگز هم شبیه هم نخواهند شد.
چون مغزشان همیشه اینطور بوده و خواهد بود.
زندگی مشترک نیاز به این دارد که دو نفر شبیه هم باشند
و بتوانند بخش بزرگی از زندگی شان را با هم شریک باشند،
ولی آن پسر عینکی و دختر بازیگوش همیشه بر سر اینکه آخر هفته شان را چطور بگذرانند، با هم درگیر خواهند بود و این عدم همراهی را به پای دوست نداشتن و اهمیت ندادن به یکدیگر خواهند گذاشت.
پیشنهاد می کنم مقالات زیر را مطالعه بفرمایید:
ثبت ديدگاه