ف.خ
نگاهی به خودارضایی از دید روانشناسی
می خواهم امروز راجع به کارهای بد بنویسم.
اینکه چرا همیشه یک سری کارها هست که ما نباید انجامشان بدهیم.
به طور معمول این کارهای بد، لذت بخش هم هستند، از طرفی بخشی از نیاهای شدید ما را برآورده می کنند،
به همین دلیل در طول زمان انسان ها مدام به خاطر برآورده کردن نیازهایشان زیر سوال رفته اند، بازخواست شده اند و احساس گناه کرده اند.
یکی از این رفتارها خودارضایی است.
خودارضایی رفتاری است که هیچ نگاه اخلاقی و ارزشی با آن کنار نیامده است، در ذهن خیلی از افراد آنقدر که خودارضایی عمل زشت و ناپسندی است، برقراری رابطه ی جنسی نیست.
فکر می کنم اکنون،
در این برهه از زمان،
جایی که ما فرصت داریم با هم صحبت کنیم،
منابع مختلف را بخوانیم و به هر مسئله ای از زاویه های مختلف نگاه کنیم،
فرصت خوبی است تا یک بار دیگر به ریشه ی این کارهای بد و توصیه های مکرر برای انجام ندادن آن ها فکر کنیم.
چرا خودارضایی بد است؟
برای مورد سرزنش قرار گرفتن هر کاری، حتما یک دلیلی وجود دارد. احتمالا آن کار یک ضرری برای ما دارد، یا سودی ندارد و مثلا بهتر است با رفتار بهتری جایگزین شود.
خودارضایی خیلی مورد نکوهش قرار گرفته،
حتی در عصر ویکتوریا ممنوع و غیرقانونی بود و با ابزارهای خاصی در رختخواب کنترل میشد!
میل جنسی در وجود آدمی همیشه بوده.
انسان برای رفع این نیاز باید با یک شخص دیگر رابطه ی جنسی برقرار کند.
این رابطه می تواند بسیار راضی کننده بوده، یا موقتی و فقط برای رفع سریع یک نیاز فوری باشد.
خیلی از افراد در مراحلی از زندگی شان امکان داشتن رابطه ی جنسی را ندارند. در این مورد استثنائی وجود ندارد.
همه ی افراد به طور طبیعی گاهی خودارضایی می کنند.
در روز نخستی که خودارضایی کاری نادرست شناخته شد، چه نگاهی به آن وجود داشت؟
در پاسخ به این پرسش خیلی از افراد به ضررهای جسمی آن اشاره می کنند، مشکل بینایی یکی از مشکلاتی است که عموم مردم باور دارند در اثر خودارضایی روی می دهد.
مشکلات و بیماری های جسمی که پیامد خودارضایی باشند، از نظر علمی تایید نشده اند و امروزه تنها دلایل روانی هستند که خودارضایی را به عملی سرزنش آور تبدیل کرده اند.
چرا بزرگان دین و اخلاق خودارضایی را نهی کرده اند؟
خودارضایی جایگزین رابطه ی جنسی
دلیل این که ادیان مختلف و بزرگان رابطه ی جنسی بدون تعهد را ناپسند می دانستند این نبود که در این رابطه دو نفر احساس خوبی را به هم می دهند که نباید بدهند.
بلکه به این دلیل است که دو نفر همه ی آن چیزی را که باید، به هم نمی دهند.
و دلیل این که خودارضایی نکوهش شده این نیست که شخص نباید لذت ارضا شدن را احساس کند،
بلکه به این خاطر است که از او می خواهند که اوج لذت جنسی را با دیگری تجربه کند.
در واقع توصیه به خودارضایی نکردن، توصیه به تجربه ی لذت رابطه ی جنسی است.
همه ی این ها به این دلیل است که انسان با کیفیت بالاتر و لذت بیشتری زندگی کند.
نه این که چون از کاری خوشت می آید آن را ممنوع می کنم تا بفهمی رئیس کیست!
ما آنقدر دستور شنیدیدم که آن را به عنوان بخشی تغییر ناپذیر از زندگی پذیرفتیم، ولی اگر قبول داشته باشیم که توصیه های اخلاقی به نفع ما و با درنظر گرفتن مصلحت ما هستند، باید در نگاهمان به آموزه ها تجدیدنظر کنیم.
پیشنهاد می کنم مقالات زیر را مطالعه بفرمایید:
رزرو وقت مشاوره
ثبت ديدگاه